Najchętniej wymazałabym cały ten dzień... Tak, żeby tego wszystkiego NIE było. A potem chciałabym przeżyć go inaczej. Bez tych wszystkich słów, próźb... Ten dzień nie miał sensu. Pod żadnym względem. Żałuje... Od wczorajszej pobudki żałuję wszystkiego po kolei... O wczoraj tyle...

Było dziś kilka chwil, dzięki którym wydawało się, że mogłoby być jeszcze tak, jak KIEDYŚ... Może się tylko wydawało, ale to nie zmieni tego, co jest tam w środku... Co siedzi we mnie od tamtego roku. Ta chęć bycia blisko i to, że nie potrafię odpuścić. Jedna lekcja. Pamiętasz? Pamiętasz co powiedziałam? Będę powtarzała do czasu, kiedy uświadomię sobie, że TO WSZYSTKO nie ma już sensu...

Z JAKIŚ powodów nie chciałam niedzieli, nie chciałam jechać... Zdecydowałam się. I boję się. Bo jeśli przysunie się do siebie dwa magnesy to potem trudno je rozdzielić... Działają tak samo... Niedziela mnie przeraża.

PONIEDZIAŁEK: obowiązek
WTOREK: bo tak już wypada
ŚRODA: oczekiwany odpoczynek
CZWARTEK: może chce?!
PIĄTEK: nadzieja..

A to wszystko w jednym słowie: ON...

Pozdrawiam CIEBIE... Bo cudownie sie dziś uśmiechałeś... Bo dzięki Tobie i ja mogłam się śmiać.